Af
Yok öyle değil bu suskunluk,Sığmıyor,Sığınamıyor,Gecenin hüznüne,Almıyor sadrı gecenin,Doldu taşacak birazdan volkan,Etraf kül yağmuru,Yağmurları bile kara,Karanlık, Izdırap dolu bir şiir doğmak üzere,
Ve bilmem kaç yıl sonra,
Elinde bir resim,
Ağlarken bir evlat, bir kadın, bir aşık, bir abla, bir kardeş, bir anne.
Hepsi bir anda belki de,
Sahi ne çok sıfatı var kadınlarımızın,
Oysa çoğunun bir adı bile yok!
Olsun dönüyor dünya,
Doğuyor güneş,
Dünya affa gebe,
Gelir elbet 11 mayıs, 14 şubat,
Yılda en az iki kere,
Çok bile yeter zaten
Yetmez yani çoğunun ömrü ikisini de görmeye,
Kanım dondu, içimde öldü insanlığım,
Karalar bağladı umudum,
Dört tarafım diri cenaze.
Gözlerinde sönmüş ışık,
Gelecek dört kanatlı tabut,
Kaplıyor göğsümü her gece şu kara bulut,
Yağma yağmur,
Kurusun yaşım,
Kapansın yaralarım,ağlamasın dünya.
Doğru ya gülsün dünya,
Dünya günlük gülistan,
Dünya bir bahçe,
Dünya bir durak,
Ben geldim gidiyorum,
Gel azıcık sen oyalan.
ILGAZ
09.05.2014
(
Af başlıklı yazı
Ilgaz tarafından
11.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
