Sayısız sanrı eşlik
etmekte
Gün bitiminde
Herkes ve her şey
İzafi birer
gölgeymişçesine
Tutkular, aşklar ve tüm
duygular
Koca bir yalan
Ve her neyse ya da her
kim
Dostluk adına nam salan
Üşengeç ruhum
Hiç olmadığı kadar
alışkın
Varsın eşliğinde
savrulayım
O soğuk poyrazın
Beni beni
Yaradan içimden geçeni
Ve bildikten sonra tüm
gerçeği
Dileyen boğulsun kendi
dünyasında
Sanma ki; bir düşüm
Herkes gibiyim
Yok, asla bir eşim
İnkâr etse de tüm
ahvalim
Yolum hep geçmedi mi
Kendini sevip bilmekten
Masumiyetim saklı
yüreğimde
Her zaman irademin
nezdinde
Yolum paralel seyreder
Doğruların eşliğinde
Kırdım tüm zincirleri
birer ikişer
Bir cebimde umutlar
Diğerinde saklı
emsalsiz düşler
Ne varsa payıma düşen
Her kim ise yoluma
çıkan
Bilirim ki;
Muhatabım sadece
Yaradan
Direndim ömür boyu
Kurtardım canımı kıl
payı
Bunca riyadan sıktım sıyrıldı
sıyrılalı
Derinlerde saklı
yüreğin çığlığı
Açtım gözümü anamın
kucağında
Tuttu elimi
Başım her sıkıştığında
Doğruyu, iyiyi, sevgiyi
Öğretti öğreteli
Yürürüm yolumda
basiretli
Tek düsturum inanmak
Hey gidi hey,
İnsan denen mahlûkat
Sanma ki biter feryadım
Vicdanımın sesi
saklıdır
Her yanlış yaptığımda
Bir garip kulum
Bir o kadar derviş
ruhlu
Elimi uzatırım her daim
Hakka doğru
Ne zaman ki şaşırsam
yolumu
Eninde sonunda
Yaradan’a sunacağım
ruhumu.