Hep işim ters gitti
Güneş battı çıkmadı bir daha
Kızıllığında uyuya kalmışım
Bulutları kovaladım bir ara
Kanadında bir kartalın
Dinledi beni sonuna kadar
Koyuverdi içini ansızın
Bir vakit geceye fener tuttum
Yıldızların gözü kamaştı
Düşürdüm avucuma
Sevmeyi unuttum
Bir gemi yanaştı rıhtıma
El sallayan ben oldum
Kimse dönüp bakmadı
Martılar güldü halime
Bir anlayan umutsuz balıklardı
İşlerim ters gitti ya bir kere
Dağlara sordum tek başınalığı
Tepelere masal anlatıyordu
Onlarsa iki üç ağacı kucaklamışlığı
Ağaçlar dökülen yapraklarını
Rüzgâra soruyordu
Bense kaybettiğim yıllarımı
Sonbahar hepsine gülüyordu
Çiçekler kopuyordu şiir olup
Dağılmışlardı birçok vefasıza
Kopardım zorla coşup
Fırlattım çok uzaklara
Fallar hiç tutmuyordu
Kaldım hep yorulduğumla
Gecelere koşup koşup
Ruhum onu niye soruyordu
İşler ters gitti ya ne yapalım
Aşk dediğin kalmış şarkılarda
Türküler veryansın ediyor
Sazların teli kopuk
Sevda dediğin göz boyama
Çabucak havaya uçuyor
Rengi çalmış bende siyaha
Gökyüzüne rastgele kaçıyor
Yeni bitmiş yokmuş çarşıda pazarda
Bir bakınca varmış bir bakınca yokmuş
Masal olup beni uyutmuş yıllarca
Bu dünya onsuz boşmuş
İnsan çabucak yoruluyor
Küfrediyor içinden dizlerinin bağına
Hayat dediğin soldan vuruyor
Uzanıp kalıyorsun sonbaharında
Dr.süreyya önder