Hep işim ters gitti

Güneş battı çıkmadı bir daha

Kızıllığında uyuya kalmışım

Bulutları kovaladım bir ara

Kanadında bir kartalın

Dinledi beni sonuna kadar

Koyuverdi içini ansızın

Bir vakit geceye fener tuttum

Yıldızların gözü kamaştı

 Düşürdüm avucuma

Sevmeyi unuttum

Bir gemi yanaştı rıhtıma

El sallayan ben oldum

Kimse dönüp bakmadı

Martılar güldü halime

Bir anlayan umutsuz balıklardı

İşlerim ters gitti ya bir kere

Dağlara sordum tek başınalığı

Tepelere masal anlatıyordu

Onlarsa iki üç ağacı kucaklamışlığı

Ağaçlar dökülen yapraklarını

Rüzgâra soruyordu

Bense kaybettiğim yıllarımı

Sonbahar hepsine gülüyordu

Çiçekler kopuyordu şiir olup

Dağılmışlardı birçok vefasıza

Kopardım zorla coşup

Fırlattım çok uzaklara

Fallar hiç tutmuyordu

Kaldım hep yorulduğumla

Gecelere koşup koşup

Ruhum onu niye soruyordu

 

İşler ters gitti ya ne yapalım

Aşk dediğin kalmış şarkılarda

Türküler veryansın ediyor

Sazların teli kopuk

Sevda dediğin göz boyama

Çabucak havaya uçuyor

Rengi çalmış bende siyaha

Gökyüzüne rastgele kaçıyor

Yeni bitmiş yokmuş çarşıda pazarda

Bir bakınca varmış bir bakınca yokmuş

Masal olup beni uyutmuş yıllarca

Bu dünya onsuz boşmuş

İnsan çabucak yoruluyor

Küfrediyor içinden dizlerinin bağına

Hayat dediğin soldan vuruyor

Uzanıp kalıyorsun sonbaharında

 

 

Dr.süreyya önder

( Ümitsizce başlıklı yazı burak1907 tarafından 17.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu