Online Üye
Online Ziyaretçi
GÜN GÖRMEDEN ÖLENLER
Karanlıkta boğuldu kömür karası gözler
Ülkeyi yasa boğdu gün görmeden ölenler
Kimi teselli eder boşa söylenen sözler
Yağmur olup da yağdı gün görmeden ölenler
Onlara ekmeğini toprak altında sundu
Kader denilen yazgı yüzlerce beden yandı
Hayat bir kısır döngü döndükçe boşa döndü
Bir gün öncesi sağdı gün görmeden ölenler
Kimi onbeş yaşında kırkı bulmamış çoğu
Sırtında parçalanmış kömür yağlı kocuğu
Ağlarsa kara ağlar madencinin çocuğu
Derdi kalbine yığdı gün görmeden ölenler
Küçük bir yavru ağlar ananın kucağında
Bir yanardağ patlıyor maktulun ocağında
Sönen onlarca umut bu gencecik çağında
Güne mehtapsız doğdu gün görmeden ölenler
İbrahim COŞAR