Yüreğimde bir burukluk var bugün
Avuçlarımda sıcaklığını hisseder gibiyim
Sen yoksun ya yine kendimde değilim galiba
Can sağ iken hep ağrırmış
Serden geçti bu gönül yardan geçmez ne fayda…
Ateş yanar yol alınır yine de
Bir yudumluk sevgi idin dünya denen mahşerde
O yudum ki içtim içtim bitmedi
Kanamadım umman olsa yetmedi
Sus derimde susmaz gönül
Sevda baştan gitmedi…
Bilemedim
Bu sevda da hikmet var mı?
Varsa bir gün gelir bulur mu beni
Gelip gelip dokunur ayağıma
Tutmaz olur derman arar dizlerim
Şiir dolu sepet ile
Seni arar gözlerim…
Bir ışık şavklanır gecelerime
Ayın şavkı aksedişi kıskanır
Ak düşse de saçlarıma
Sanma gönül uslanır
Durgunluğum suskunluğum
Yiter gider şafağa…
Geçen geçer ardı sıra iz kalır
An geçer söylenmedik giz kalır
Söküp atmak yüreğimden az kalır
Ben attıkça filizlenir yeniden
Ömür bitse yol görünse
Unutamam seni ben…
Sevda seli
Kasıp kasıp kavururken
Yürek denen ocağı
Mesken ettim seyyah oldum
Yurdumda ki köşe bucağı
Sıla bildi gurbet elden geçti bu gönül
Serden geçti yardan geçmez ne fayda…
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN