Ne, neyi kime sorsam, ne kimse bilir neyi
Neyzenden deva sorsam, gösterir mi kýbleyi?

Yoksul kaldým dünyada, Her þafakta duada
Ne derde derman oldun, ne terk ettin yar beni...

Adanýr mý kul kula, ben sana adanmýþým
Nasýl düþtüm bu yola, belli ki aldanmýþým

Seven kalpte suç olmaz, vuslat bizim, vedada
Ne vuslata erdirdin, ne sürdürdün sefada...

Olgun aþkýn meyvesi, bu dünyada yenilmez
Boþuna bekleyiþim, ama yürek yenilmez

Ol cennet meyveleri, sanki çölde, vahada
Ne sustun hak aþkýna, ne konuþtun sedada...

Var oluþ özden önce, gözümsün gözden önce
Þu mayýs sýcaðýnda, kar yaðar ince ince

Baþka bir þey göremem, kör de benim âma da
Ne gözüme göz oldun, ne göründün semada.

Ne, neyi kime sorsam, ne kimse bilir neyi
Elde kalan hiç bir þey tüketince her þeyi

Tükettiysem her þeyi, yapýþtýysam cama da
Ne var saydýn gönlünde, ne yok saydýn yar beni...

Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN