Kaç milyon kere söyledim sensiz elim kolum baðlý diye, mübalaða yapmýyorum bilesin bir de! Anlamýyorsun ya da anlamazlýktan geliyorsun. Caným seni çekiyor, aþeriyor sana. Bile bile gelmiyorsun. Ýlle de üzüleyim diyorsun! Peki üzüleyim bakalým.

Yeþil mi yeþil ve ekþimsi mi ekþimsi bir elmayý ýsýrýr gibi arzuluyorum seni. Yeþil eriði tuza banýp yer gibi ve taze bir simidi çaya batýrýp... Bu kadar da arzulu ve  iþtahlý olur mu bir insan sevdiðine? Misli yok bu kadar sevmenin, misali yok. Galiba seni seveceðim geldi yine, dur bir dakika!

Dilim  bir lal oluyor ki sensiz, konuþamýyorum bu yüzden. Kulaðým bir  saðýr kesiliyor ki hiçbir þeyi duymuyorum. Bu nasýl bir sensizliktir ki baþýma hep musallat oluyor. Halime bakýp bakýp gülüyorsun. Alýp alýp gidiyorsun beni uzaklara. Çalýp çalýp kapýmý kaçýyorsun. Ýlla ki kafayý yememi istiyorsun! Peki üzüleyim bakalým.

Yakalarsam seni güzel olacak her þey. Bir yaðmurda ýslanýrýz belki, bir güneþte yanarýz, bir papatyalýkta seviþiriz, bir daðda ölürüz belki! Ýyi yaný þu ki biz oluruz; sen ben yalan olur. Bir þehri fetheder gibi muzaffer olacaðým, sen galibi, sen kahramaný! Yoksa buna da mý razý deðilsin? Peki, maðlup olayým, baþým öne eðip, gözlerim yere bakýp hüzünlü þarkýlar mýrýldanayým.  Bunu istersen yaparým. Ýsteðin emirdir biliyorsun.

Yokluðunun uðultusu eksilmiyor bir an olsun. Sensizliðin rüzgarý esiyor baþýmda. Ruhum aðýr, baðýr caným baðýr "Sensiz yapamýyorum" diye. Bu kadar mý güzel olur bir hasretlik? Bu kadar mý tatlý olur ayrýlýk? Bu kadar mý oturtur bir aþk! Aþkýn beni sarmýþ da çepeçevre hayalinle sarmaþ dolaþ olmuþum sere serpe.

Kaç milyon kere söyledim "Sen olmadan ben de olamýyorum hiçbir þeyde" Ýþim gücüm rast gitmiyor, ruhum huzur bulmuyor, kalbim ferah olmuyor, mutlu olamýyorum, gülemiyorum doya doya! Bahtiyar olursam her þey daha özel olacak! Sen olursan her þey daha harika olacak. Mutlu olacaðýz biz olunca. Fotoðraf karelerine hep gülümser bakacaðýz.

Ne kadar olumsuzluk varsa sensizlikte bende, ev sahibiyim, ne kadar aksilik varsa yokluðunda bana misafir bu yoklukta! Ben açlýktayým bu aþkta sen toklukta! Ben teklikteyim sen kalabalýkta! Ben dikenlikteyim sen güllükte! Ben küllükteyim sen güneþlikte! Yani þimdi ben seni bütün olumsuzluklara raðmen sevmeye devam edeyim deðil mi?

Ýste  yeter ki sen! Daðý düz ederim, düzü dað;  gökyüzünü halý, yeryüzünü sema ederim.  Ýstersen at ateþe beni, sal sele... Ver ele beni, savur yele... Ýste yeter ki sen, yazý kýþý yaz ederim.