Online Üye
Online Ziyaretçi
Mevlana boynunu büküverip
Kendinden mi geçmişti
Bulduğunda dostu şemsi
Yaratana şükür deyip
Başlamıştı belki o an semazenliği
Ya sen dünya neden eğildin
Uzaktan görünce dik kafalı güneşi
Keşke pervaneye dönmeseydin
Baharları bilmeseydi üç beş şair
Koparıp dursalar kardelenleri
Hasrete özleme dair
Ellerinde kalmasaydı dizeleri
Yaz aşklarıyla oyalansalar
Ne olurdu sevdalanmasalar
Ağaçlar utandıklarından olsa
Haşin rüzgârı görüp
Eğiyorlar ya başlarını
Bir kızıyorum dallarına
Bir de yaprakları döküp
Sonbaharın malum hatırına
Aklını başından alıyorlar ya şairlerin
Kalsalardı gecenin karanlığına
Keşke sen hiç dönmeseydin
Yoksa sen de âşık mı oldun
Uzaklardaki o koca sultana
Hani bir de o peşindeki var
Yakaladı yakalayacak nerdeyse
O da suçlu en az senin kadar
Utanmasa her şairin kalbinde
Bazen salınıp çıkıyor ya semaya
Kıskanıp duruyor o an yıldızlar
Görme gitsin kalemleri
Keşke söz vermeseydin
Bitmiyor hiç mehtaplı geceleri
Dr.süreyya önder