Dostluk gereðince tanýmlanamazlardandýr,ve ancak yaþamakla anlaþýlýr.Bu yüzden dostluk,þiir gibi,aþk gibi anlatýlamaz yaþanýr.Dahasý bir ucu þiire düþer dostluðun bir ucu aþka...

Þiiri ve aþký bilmeyen bilemez dostluðu,dost olmayýnca da þiir ve aþký.Ucuz arkadaþlýklarý dost sananalar,kandan öte can kardeþliði olarak gelen dostluklarý anlayamaz.Okkalý bir yürek taþýmayan,o yüreði her dem daðýtýp toplamayan tadamaz onu.Çünkü þiirin ve aþkýn barýnmadýðý yerde dostluk barýnmaz.Ne dili,ne dini,ne cinsi,nede kavmiyeti vardýr dostluðun.

Bir köprü kurulur coðrafyalar arasýna.Arzýn bir ucunda yanan ateþte,yanar kavrulur öteki ucunda.Ayaða adým olur,dile söz olur.yaraya merhem,omuza dokunuþ olur velev ki iki eli kandada olsa.Dostluk iki dünyayý tutan bir yemin,sonuna kadar sadakat,sonuna kadar kefillik ve þahitliktir.

Dostluk gören ve gösteren aynadýr.Her dostluk dilini kendi kurar,imtihaný ve icazeti kendindendir.Dostluk ayný yerde durmak deðildir belki.Daha çok ayný yöne bakmak,ayný yöne yönelmek ve yürümektir.

Bazen yollar dost kýlar insaný,bazen dostluklar yola koyar.Dostluk bir yoldur.Gerçek dost yarý yolda koymaz,nasýl yarý yolda koymazsa gerçek aþklar.Dostluk istenilmez olunur.Çünkü her kadýnýn baþka bir Leyla oluþu ve farklý bir okla vuruþu gibidir dostluk.Tarifesiz bir mektup gibi gelir.

Dostluk belli bir mahremiyetin eritip ayný kaba dökülmesiyle oluþan ortak bir mahremiyettir.Her mahremiyet gibi dostluk ta sorularýn,kelimelerin ve sözlerin bittiði yerdir.



ÞÝÝR GÝBÝ,AÞK GÝBÝ....


03.03. Ferizli/SAKARYA