Eli Öpülesi Öğretmenlere
Minicik yüreği dar geliyordu kendine bu gece..Uyuyamıyordu bir türlü.İçini kaplayan bu duygu,biraz tedirginlik,biraz korku,biraz heyecan ve biraz da sevinçti.Sağa sola dönüyordu yatağında biteviye.Acaba yarın nasıl bir gün olacaktı.
Uyuyamadı o gece ve saatin tik taklarına eşlik etti sabaha değin.Anne ve babasını o kaldırdı her günün aksine.Kahvaltıyı anne baba ve abisiyle beraberce yaptılar ama heyecan artık ağır geliyordu küçücük yüreğine.Abisi korkma 'be oğlum 'derken kendine olan özgüven duygusuyla sevgiyle bakıyordu kardeşine.
Yeni alınmış önlüğünü giyerken heyecan ve sevinçle bakıyordu etrafına.Babasının 'koçum benim nede güzel oldun' diyerek başını okşaması ona güç verdi.Artık hazırdılar.Okullar açılıyordu bugün.Hep beraber evden çıktılar.Babasının elini sıkı sıkıya tutuyordu biç bırakmamacasına.Usul usul ve ürkek adımlarla yola revan oldular.Abisi onların önünde zıplaya zıplaya gidiyordu.Yollarda anne,baba ve öğrenciler.Kimi çocuklar da ağlıyordu.Birden onunda doldu gözleri.Göz pınarlarından akan yaşları saklıyordu anne ve babasından.Çünkü söz vermişti ağlamayacağına dair onlara.Ama elinde değildi işte.
Okulun bahçesine geldiklerinde herkeste tatlı bir telaş, tatlı bir heyecan.Eskiler arkadaşlarıyla hasret gideriyor.Şakalaşıyorlar ve gülüşüyorlardı.İmrendi onlara.Acaba bende alışabilecekmiyim diye geçirdi içinden.Sırada iken gözleri hala anne ve babasının üzerindeydi.Sanki beni kurtarın dercesine.
Sıralarına oturmuşlardı artık.Öğretmenine bakmaya korkuyordu.Öğretmeni herkesle tek tek ilgileniyor adını soruyordu sınıftaki diğer çocuklara.Derken bir ses..
-Senin adın ne yavrum ?Furkan diye cevap verirken hala kaçırıyordu gözlerini öğretmeninin gözlerinden.Öğretmeni diğer öğrencilere verdiği gibi onada 'al Furkan bu da senin 'diyerek verdi hediyesini.Bunu akşam evde açarsınız diyede tembihlemişti.Öğretmeninin müşfik,sevecen yaklaşımı ve yavrum diye sevmesi onun küçücük dünyasında fırtınalar koparmıştı.Ne güzeldi öğretmeni, ve ne kadar da iyi.Tıpkı annesi gibi.Artık korkmuyordu ve başı dikti.Sınıfı süzerken diğer çocuklarda neşeyle bakınıyorlardı etraflarına.O gün çok güzel geçmişti.Öğretmenleri çok sevmişti onları.Tabi onlar da öğretmenlerini.Okul çıkışında abisiyle eve dönerken mutluluk okunuyordu gözlerinden.
Eve geldiklerinde anne ve babasına sarıldı sıkı sıkıya.'Babacığım ben okulumu ve öğretmenimi çok seviyorum 'dedi kendinden gayet emin.Hem bakın! öğretmenim bana hediye verdi biliyor musunuz diyerek paketi çıkardı.Hep beraber heyecanla paketi açtılar.İçinden abaküs çıktı.Ve bir kağıda iliştirilen not.Yavrum sizi çok seviyorum!Bunu okuduklarında ağlamaya başlamıştı küçük çocuk.Tabi anne ve babasıda ağlıyordu onunla beraber.Ama bu korkudan değildi.Sevinç gözyaşlarıydı yanaklardan süzülen.Annesine sarıldı ve ona' anneciğim seni çok seviyorum' dedi.Annesi de yavrusunu öptü yanaklarından.
O gece erkenden mutlu bir şekilde yattı yatağına.Çünkü yarın sabah okula gidecekti o çok sevdiği okuluna.Orda bir öğretmeni vardı.Onu çok seviyordu.Ona söz vermişti okuyacağına dair.
(Hepimiz ilk okula başlarken bu ve buna benzer duyguları yaşadık.O elleri öpülesi öğretmenlerimiz bizi hep böyle karşıladı.Bize sevgi aşıladılar.Bize karşılıksız öğrettiler ve sadece verdiler.Bu münasebetle tüm öğretmenlerime sevgi,saygı ve hürmetlerimi sunuyorum.Bu arada Önümüzdeki yıl bu duyguları yaşayacak oğluma da ithaf ediyorum.)
04.03.2009 Ferizli/SAKARYA
(
Eli Öpülesi Öğretmenlere başlıklı yazı
mehmet-sahin tarafından
4.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
