Kusurlarım var dersin, üzülme insansın,

Pişirir insanı, işlemeseydim dediği kusurları…

Var mıdır ki kusursuz? Kusursuzluk Allah’a mahsus,

Kusursuzum deme, bunu demen dahi kusurdur…

 

Kusur hata değildir, insan fıtratı şaşar,

Şaşar da çırpınır ayaklar kusur bataklığında…

Kurtulursun o kusurdan, kaçarsan bataklıktan,

Çırpınıp durursan, kusrunda boğulursun…

 

İkiletme aynı kusru, yapacağın daha çok kusur var,

Ders al kusurlarından, kusurların kalsın yanına kar,

Kusursuz olma gayesiyle yaşarsan,

Görürsün ki kusura bakarlar her hareketinde…

 

Kusurumu aşikar edenler, av köpeği misal,

Kusurumun kokusunu aldıklarında pençeleriyle deşelerler…

Köpekleşmiş insan en vahşi köpekten de vahşidir,

Açık ettiğin her kusur için, açık ederler kusurlarını…

 

Kusurlarımı aşikar eden av köpeklerinden,

Sen kurtar biricik Rabbim…

Gecenin evreni karattığı gibi,

Kusurlarımı gizle biricik Rabbim…


İZZET BÜLBÜL...

( Kusur başlıklı yazı Ehl-i Kelam tarafından 17.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu