höyle soka(ğı)n köşesinden çıkdım mıydı var ya;
garşıkı damlarda
perdesiz camlarda
“ben buradayın” deye, öyle ya
gabak çiçe(ği) ğibi açannarı
etişgin, yoğut[1] da
yeni yeni sergilen
“hadi” deyivirince ele-ğelcek
yeniyetme ğızları
hep benim yolumu gözlerlerkene buluyon
bekleşipduran zavallıları
çakdırtmadan el sallayannarı mı,
fırsantını bulup -gaş atannarı[2]- mı
ayna dutannarı mı ararsın
“yabaynan ürküt
zopaynan say”
anasını satayın
yalan-yannış ona-buna,
olmadı güçcük gardaşına
“len çocuuuk
hura ğel valla zıpıdacan” deye
can havliynen bağırannarı mı,
yonusa ona tangaza eden
şargada çocuğa
“kardeşim! nütven buruya gelsene” deyen
inceleyin derkene belinde gırılcak
hanım-hanımcık abılaları mı
ne de(rsi)n sen görsen bi!!
gülesine ğeder manzara
zopaynan ürküt, sevabına say valla
Hakk bir Allah uçu
yalan söylemiş olmayan
gayfaya[3] vardığım bille
önşe ğız bobaları
“-buyur gara yeğen bi çay iç”
çay geliyo, öteki biri hemen masaya atıyo
demir paraları
“-olmaz valla benden olcak”
garşıdan bi başgası
“-nassın, epap deden neytdiyo” filen deye
muhabbet guruyollar akılları sıra
tabi biz de yeyip yuduyoz
mahana valla
emme aldım gabil etdim
elim ma(h)kım,
neydeyin canıma minnet
keyfe keder nihayet..
dezelerim-halalarım filene
düğünnerde-müğünnerde
ben davılın öğünde oynarkana barabar
para dakıyollar
gula(ğı)ma da
işde “-………………..”
hundan, şundan, falandan filandan”
deye fısıldayollar..
görseniz bi!
bende keyf binbeşyüz anasına satayın ta!
ben de daha bi cakgaraklı oynayon ga(yri)
bin goyunnu kürdolu ğibi
“-len gad(i)uğrayasıca
yoluna ölüyo vallaha len” falan
deye böğrümü dirsekleyollar
tenimi buruyollar
Allah sizi inandırsın
düğün ertesilerinde
böğrüm, yanım, gollarım
mosmor-çümçürüg olu(r)dun
keyfe keder, sefam osun
ta … ğoyan
YARIN KÖYE BİR GURBETÇİ GELİR
MACERA BAŞLAR