***…Mazimin Çeyiz Sandığı…***

 

Dur !
Gelme üstüme n’olur
Sus ! konuşma lütfen
Açtırma bana yine mâzimin sandığını
Söyletme sakın ! konuşamadıklarımı
Akıtma kalsın öylece yatağında
Kurumaya yüz tutmuş nehirlerin…
Bırak !

 Bırak artık beni de
Çeyiz sandığımı da kendi halimize
Sakın dokunmayasın ona
Pas tutsa da bak, kilidi hâlâ üzerinde
İçinde sakladığım çeyizlerim yerli yerinde
Korkma bir şey olmaz onlara 
Gözüm gibi saklıyorum
Portakal çiçeklerimle
Sararmış mimozalarımla
Ve

 kuruyan güllerimle sarmaladım hepsini
Tek tek yüreğimle bohçaladım gönlümde
Merak etme üstlerindeki kırmızı lekeleri 
Kızılcık şerbetimden döküldü de biraz…
Alıyla, karasıyla, sabrın oyalı yazmaları
Koklayıp yerlerine koyduğum hüzünlerimi,
En kuytu köşelerine sakladığım hasretlerimi,
Kimselere emanet edemeyeceğim sırlarımı
Bana armağan verdiğin acılı yalanlarımı
Hepsi buradalar işte…
Arada okşuyor ellerim paslı kilidi
Oda dile geliyor sanki dönüveriyor yuvasında
Buram buram kokan hüzünler
Dansa kaldırıyorlar hemen beni 
Biliyor musun hiç bilmezdim dans etmeyi de
İlk sen öğretmiştin hüzünle dansı
Özlemler sırada bekliyorlar bak
Sokuluyorlar birden kollarıma…
Ya acılara ne dersin ?
Gözyaşlarımla sevişmek için can atıyorlar âdeta…
Ama sağ olsun ‘yalnızlığım’ yetişiyor imdadıma
Şimdilerdeki en kadim dostum.
El ele verip hepsini sıkıştırıyoruz en diplere 
Biraz hırs biraz öfkeyle karışık…
Ya da kim bilir,
Belki de kimseler görmesin diyedir bu telâşımız
Görüp de çalmasınlar diye
Hepsinin bana aitliğini bilmenin verdiği
Buruk bir hâzla çıkıyorum odadan
Ellemeyin n’olur
Rahatsız etmeyin beni de çeyizlerimi de…

Gözümün nurlu yaşlarıyla, 
Sabrımın taşlarıyla,
Ve saçlarımın aklarıyla,
Her renk duygularımla işledim hepsini 
Nasıl dayanırım ki? Onları kaybetmeye
 onların başka ellerde dolaşıp koklanmasına…    

 Ve

ve şimdilerde dostlar,
Mazimin soylu çeyiz sandığında
Issız ütopyamın gizemli derinliği,
Onulmaz düşlerimin şâhaneliği,
Dizginlenemeyen sevgimin renkleri
Ve sevdalı yüreğimin muhteşem repliği var
ruhumu kırbaçlayan arsız anılara karşın
Ben aşkın küf tutmamış hâlini özlemekteyim

 

                          Şafaknur YALÇIN

( Mazimin Çeyiz Sandığı başlıklı yazı şafaknur tarafından 3.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu