Tüm kuytular dipsiz
nidalarla parsellenmiş;
Kadınlar, adamlar her
yaştan.
İzbe yalnızlıkların
nirengi noktası
Yakın ama çok da uzak.
Karanlık gecenin
kuytusu bitimsiz
Titrek ışıkların ürkek
serpintisi.
Ellerinde ucuz şarap
Boşluğundalar boş vermişliğin
Gece çoktandır
gündüzleri olmuş
Gündüzler asla
yaşanmamış.
Varlar ama yok gibi,
Şişeler değil tek
sığındıkları
Duyduklarını sandıkları
o içli ninni
Uzaklardan çağıran
saklı gizli.
Terk edilmişliğinin
kaderi
Sığındıkları dünyanın
bitimi.
Tadı mayhoş oldukça
ekşi
Kursaklarında kaldı
yine
Umdukları o yalan neşe.
Koca bir yenilgi tam da
Bitimin durduğu yerde.
Suçları yoktu, hiç
olmadı ki
Terk edilmişliğin
yankısı
Kapılarını çalmıştı bir
kere.
Sadece umuttu ektikleri
Dilemişlerdi yürekten
Kırmak yarınsız
döngüyü.
Dibini buldu yarınlar
Yitip gittiler çoktan
O ürkek yenilgileri
Büyüdü son kez,
Büyüdüler bir kez daha
Küçülürken kafir dünya.
Koca bir hiçmiş belli
Neye tutundularsa
çoktan terk etti
Olmazın oluru
Yadsıyamadılar inkar
etseler de
Hiç var olmamışcasına.