Efkar düşmeye görsün anıya,
O an,
Ayaza sığınmış kardelenlere
benzer zaman
Danseder dudak kıvrımlarımda hüzün oylumları
Öyle ki, lekesini ömür boyu
damgalayan samyelidir kader
Vakit en demli siyahındadır.
Ve hüzün
Ve acı
Ve susmakla başlayan herşey
Ve sana dair bildiğim tüm
anılar sevgilim
Vaktin aynasında
görünen yüzümü alev alev yalar
Üzerime yürüyen dağ olur
İstanbul, yanar .
Sen bu şehre düştüğün zaman
İrkilirim bizimle
bakışan karanlıktan
İçimin
sızısına koyduğum gözlerinle, konuşurum
Ne
çare , on oktav sessizlik çarpar yüzüme
O
an dilimde zalim bir şarkının sözleri yağmurlanır
Boşalır
yürek suyum yarım uykuların denizlerine
Bu
yüzden geceler sevgilim
Simsiyahtır
gelmeyen SEN silüetinde
Ve senin
eksik bıraktığını tamamlar