İster kör-kütük ol ister zil-zurna;

Sevmeye mecburum şekerim seni…

Neleri çekmedi şu deli gönlüm;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Bırak da gözlerin hal hatır sorsun;

Dudağın keyfince buseyi yorsun;

Kalecik Karası kenarda dursun;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Yokluğun dert verir varlığın ilaç;

Geliver sevdamız eylesin miraç;

Yüreğim bütünde zerrene muhtaç;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Dilimde duadır her zaman adın;

Vuslata beş kala canlanır yâdın;

Kim demiş çekilmez oldu bu kadın;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Yürek bu çaresiz dinlemez aman;

Gözlerim her vakit böyle toz-duman;

Nasılda çekilmez dedim bir zaman;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Güneşler batarmış yıldızlar kayar;

Gün gelir yeminler sözünden cayar;

Varlığın kalbimde yirmidört ayar;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Hatırım kalmasın nazlanma son kez;

Şu gönül şehrinde yeter ki sen gez;

Bir değil inan ki içime bin kez;

Ben ayık kafayla çekerim seni…

Not: Sen Ayık Kafayla Çekilmiyorsun Şiirime Naziredir.

Ali ALTINLI – 14/08/2014

Saat: 20:39