Ilgýn'dý. Ve yýlgýn bir aþkýn arta kalanýydý. Üstü baþý ayrýlýk içinde kalmýþtý. Yüzü gözü hüzne batmýþtý. Toplasa bütün sevinçlerini bir gözyaþýna dahi tekabül etmiyordu. Aþkýn hüzün yaný aðýr basýyordu ömründe. Bir kere deðil onlarca kere sevmiþti de bir kere gülmemiþti oysa! Ya terk edilmiþti ya da terk etmiþti. Kimi zaman sebep kendisiydi. Kimi zaman muhatabý, kimi zaman da baþkasýydý. Ýlla ki vesile olacaktý bazýlarý. Deðil mi ki aþklar hep hicranla aþktýr. Deðil mi ki aþklar hep gurbetle, hep vuslatla, hep kahýr ve zehirle aþktýr. Mutlu aþk var mý dünyada? Sanmam.

Ilgýn'da umut hep vardý aslýnda, aklý bir karýþ havada, gönlü hep uçarlardaydý. Yorgundu, kelimeleri bile yorgundu. Aðýr aðýr konuþuyordu, aheste aheste seviyordu. Sevmeleri hep tane taneydi. Bir taneydi.

Seviyordu Ilgýn, bir yaz günüydü her taraf güneþin altýnda sapsarýydý. Etraf yanýk kokuyordu, o denli sýcaktý. Kavurucu sýcaklar Ilgýn'ýn tenini yakarken aþký da içini yakýyordu. Okyanuslarý içse iç yangýný sönmezdi.Aþk okyanusunda yangýnlardaydý. Bu yangýn mecaziydi ve ancak sevgilinin dudaðýnda bahþedilen ab-ý hayatla sönebilirdi.

Yanlýþa düþtüðü çoktu.

Cidden sevdiði yoktu o güne kadar.

Sadece isimler vardý hayal meyal, kalbin kenarýnda geçenler vardý.

Konaklayanlar vardý günü birlik.

Oysa bugün durum farklýydý. Onun dudaðýndan dökülen her katre Ilgýn'ýn ömrüne bir serinlik ve ferahlýk katýyordu. Bir güzelliðe imza atýyordu. Aþka çentik atýyordu. Ve ömrüne tarifsiz bir mutluluk serpiyordu. Aþkýn dipsiz sularýnda yüzüyordu korkusuz, sahili yoktu, sýð yeri, sýðýnacak yeri...

-Boðulacaksam senin okyanusunda boðulayým Kavi, diyordu Ilgýn.

Sertliðin ve pekliðin adýydý Kavi.

Saðlam bir aþkýn adamýydý.

Ilgýn taze fidan gibi kýrýlgandý oysa.

-Sen dað ol, diyordu 'Ben o daða yalýnayak çýplak elle çýkarým. Kalp zirvene aþkýmýn bayraðýný dikerim ve gölgesinde bir ömür mutlu huzurlu uyurum.' diyordu.

-Sen bað ol, diyordu 'Ben o baðýn deðme üzümü olurum þaraba dururum ve seni bir ömrü boyu aþkýmla sarhoþ ederim.' diyordu.

Ilgýn aþk'ýn aþkýn haliydi, taþkýn...

Sen gökyüzü ol, diyordu 'Ben mavi olurum sana, boyarým her noktaný umuda, aþka ve mutluluða. Dingin bir hal alýrým senin coðrafyanda; kah kuþ olur süzülürüm semanda, kah yaðmur olur akarým gözlerinden topraða.' diyordu.

Kavi tasý taraðý toplayýp gelmiþti Ilgýn'a. Yüreðini Ilgýn'a teslim etmiþti.Harca harca bitmez bir yürek sev sev tükenmez bir aþktý Kavi'ninki!

Ilgýn yýlgýn deðildi artýk. Yorgunluðu atmýþtý üzerinden. Mutlu bir aþkýn kahramanýydý. Kavi de mutluydu ve Ilgýn'la olmaktan memnundu.

Kavi "Gözlerine bakýnca içine düþüyorum sanki sonsuz bir derinliðe çekiyor beni gözlerin, kayboluyorum Ilgýn! Sende kaybolmak istiyorum. Kendimi yitirmek istiyorum sende.Yýllardýr beklediðim senmiþsin, alýþýyorum sana ýsýnýyorum.Boþluðumu aldýn ruhumdan, yalnýzlýðýmý attýn, hüznümü bertaraf ettin.Sen mutluluksun bana!" diyordu. Kavi bir kaynaktan çýkýp gürül gürül akan su gibi þakýr þakýr konuþuyordu durmadan.Aþkýn vanasý açýlmýþtý sanki aþk fýþkýrýyordu Kavi'den.

"Sen cihandaki bütün çiçeklerin toplamýsýn bana. Ezcümle baharýmsýn. Ýrem baðýmsýn. Tarif edemiyorum anla beni sen güzelliðimsin. Ben o güzelliðin içinde sermest bir halde dolaþýyorum.Ne kadar hasretmiþim sana, ne kadar arzu doluymuþum, ne kadar eksikmiþim bugüne kadar ve sensiz nasýl da boþ yaþamýþým aklým almýyor."diyordu Kavi.

Ilgýn gözüne düþen perçemini kulaðýnýn arkasýna attý. Islak kirpiklerini sildi. Kavi'nin ellerini tuttu ve 'Ben de seni çok beklemiþim. Kurak gönlüme düþen yaðmursun, çatlayan dudaðýma deðen ölümsüzlük suyusun. Teþekkür ediyorum Kavi, bende olduðun, benim olduðun için.' dedi ve sýmsýký sarýldý ona. Bu sarýlma bir daha seni býrakmam, sen benimsin kimselere vermem þeklindeydi.

Kuþlar ötüþüyordu þen þakrak.

Rüzgar esiyordu efil efil.

Yeryüzü çiçeðe duruyordu birden sihirli bir el deðmiþçesine.

Gökyüzü pürüzsüz bir maviydi insanýn içini ferahlatan.

-Aþk olsa gerek  bütün bu güzelliklere sebep, diyordu yaþlý bir amca Kavi ile Ilgýn'ý sarýlý görünce.

-Aþk olsun sahiden hayat aþkla güzel kocacýðým, diyordu yaþlý amcanýn elini tutan ve gözleri bu tablodan -Kavi ile Ilgýn'ýn birbirine sarýlmýþ hali-yaþaran teyze.