KAVGA
Ham bir demirdir ömür
Körük körük harlanası
Kan ter içinde dövülesi örsünde zamanın
Sonra yalım yalım
Zülfikar misali sıyrılıp kınından
Kudüse doğru eyer vurup atlanmalı
Pusatlanmalı Urumçiye
Ve Gazze…
Ey beni topraktan yaratan Allah Azze ve Celle
Fer ver bileklerime
Musanın kavmine inat
Musanın duasıdır dudaklarımdaki:
Ey Rabbim göğsümü aç, genişlet
İşimi kolaylaştır
Dilimdeki düğümü çöz de anlasınlar beni.
Yada, en kavi, en muhkem cümlelerimi
Davutlardan bir Davut
Ömerlerden bir Ömer
Selahaddinlerden bir Selahaddin kıl ki
Fethetsin bütün karanlık sayfaları
Son kalem de kırılmadan
Gün biter dağ yürür kül savrulur
Kalem kırılır
Sır… İsrafil ve sur
Ne bir bakış kalır dünyada
Ne bir nara ne bir haykırış
Harf harf büyüyen
Kelime kelime devinen bir kavgadır kalan
Ki o kelimeler çakmaktaşları gibidir
Birbirlerine çarptıkça aydınlatır karanlık dehlizleri
Sonra
Ve sonra kavgaya dair her şiir
Uhud misali devleşir satırbaşlarında
Muhammed Mehmet GÜL