Tam unuttum diyordum seni,
Söküp attım kalbimden sevgini,
Kurtuldum bu gönül derdinden,
Geriye ondan hiçbir şey kalmadı.
Bir anda radyoda o şarkı çaldı,
Bizim şarkımız, aşkımızın şarkısı…
Hıçkırıklara boğuldum birden,
Sanki o an nefesim kesildi…
Lanet ettim bu yaralı kalbime,
Ne vardı bu kadar çok sevdin?
Değdi mi? Ne geçti eline söylesene?
Bak işte yine yandın, yine kanadın…
Kahrettim, haykırdım acımı ama nafile,
Atamadım seni bu aciz yüreğimden
O şarkıyla birlikte yine seni hatırladım,
Saatlerce ağladım, yokluğunla yandım…
Acaba sende hatırlıyor musun o şarkıyı?
Hani bu şarkı sana yeminim olsun diyordun.
‘’Başkasını seversem günahım senin olsun,
Kim ihanet ederse dilerim beter olsun’’diyordun.
Ettiğin yemine sadık kalamadın sen,
Beni yaralı bırakıp başkasını sevdin,
Şu garip yüreğimi yangın yerine çevirip,
Alçakça ardına bakmadan çekip gittin.
Yeminler ettim ardından kendi kendime,
Bende seni unutup başkasını sevecektim,
Yapamadım vicdansız yapamadım,
Senin yerine bir başkasını koyamadım…
Ayşe KARADENİZ
Şiirime ses olan değerli ağabeyim Mustafa KARAAHMETOĞLU’na teşekkürlerimle…