Online Üye
Online Ziyaretçi
YAR GÖZLERİ
O cananın ateşi, kavuruyor bedeni,
Akıl gönülden malül, sorar mı hiç nedeni?
Kadehime düşen mey, iki kara üzümden;
Damla damla içerim(!) Kıskanırım gözümden.
Alevden bir ışık var, iki kara kömürde;
Gözlerden kalbe indi, yıl da feda, ömür de,
Gözünü çekme canan! Gönül kaynar göynür de;
Derdinden dem çekerim, tek ah düşmez sözümden.
Kirpiğinde vurulmuş, kara sevda gözümden,
Volkan bağırda kopar, kalbimin tam özünden,
Ezilir, ölür yazık! Düşmeye yar gözünden,
Lutfet de kalbine al, o katreyi özümden.
Bebekleri büyüsün,dev aşkın coşkusundan,
Ruhunu azad eyle,şeytanın kuşkusundan,
Feryatlar, nazlı canan,Yusuf'un kuyusundan;
Ve O'nun yüzü yüzüm,içmişim aşk suyundan.
Geceler göz kapağı, bağbana etten duvar,
Hayalimde oynaşır,”iki kara'n” nazlı yar!
Fırtınadan arzular, göğsü fütursuz oyar.
Ten ter de, can ateşte, gönül sarhoş bahtiyar.
Tan vakti kucaklıyor, bir tek Tanrı’ya ayan,
Gönül gözüne mahkum, kirpiklerin gardiyan,
Ey gözlerim, kapanma, uyku aşkıma ziyan,
Yar gözünden bade iç!Hayallerin aşiyan.
Kadir KOCA
15.09.2014