ÖZLEDİM
Özledim çiçek kokulum seni.
Özlemin o kadar büyük ki.
Yaklaşan her baharla hasretin katlanıyor.
Kokan her çiçek bana seni hatırlatıyor.
Papatya’ya yaklaşıyorum göz kırpıyor.
Menekşe cilve yapıp kırıtıyor.
Lale her gördüğünde el sallıyor.
Bana ne oluyor böyle bilemiyorum.
Özleminden evim çiçek bahçesi.
Her birini sen diye kokluyorum.
Yaprakları saçların diye okşuyorum.
Açan tomurcukları yanakların diye öpüyorum.
Bana ne oluyor böyle bilemiyorum…

MUSTAFA GÜR
( Özledim başlıklı yazı seçkin tarafından 9.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu