BİR ÇOCUK
Bir gün garip bir çocuk yaklaştı yanıma
Para dedi.
Ne yapacaksın diye sordum
Açım abi.
Ne kadar zamandır açsın küçük
Unuttum, bilmiyorum.
Kendimi tutamadım, ağladım.
Ağlama abi dedi
Yoksa giderim bak
Yine unuturum açlığımı.
Aman dedim küçüğüm dur
Al şu silahı yüreğimden vur.
Niye bu kadar vurdum duymaz oldum bilmem ki
Allah’ım bu suret ben miyim şimdi.
Küçüğüm ben senden özür dilerim, dedim.
O ağlamaya başladı o dem.
Sildim, kirli yüzündeki gözyaşlarını mendilimle
Kucakladım, göğsüme yasladım, bütün hüznümle.
El ele tutuştuk iki sevgili gibi lokantaya gittik
O tüm iştahıyla yemeğini yedi.
Bende tüm ızdırabım ile kendimi.
Sordum, doydun mu, küçüğüm şimdi?
Evet abi teşekkür ederim, sağ ol.
Sağ ol abi, devamlı Allah’a yakın ol.
Eline biraz para verdim, sevindi.
Yanımdan uzaklaşırken hüzünlüydü.
İnanın dostlar para değil
Sevgi istiyordu.
Onu bağrına basacak bir el
Onu kucaklayacak yürek istiyordu.
Gözden kayboluncaya kadar arkasından baktım.
Izdırabımı, hüznümü içime attım.
O mendili kalbimin üzerine koydum
O anda sanki iliklerime kadar merhamet doldum.
* *
Şimdi o olayı düşündükçe duygulanıyorum
Şehre çıktıkça küçüğümü arıyorum
Fakat bir türlü bulamıyorum.
Allah’ım yoksa bu bir sınamamıydı? *
*(sokak çocuklarına)
MUSTAFA GÜR
(
Bir Çocuk başlıklı yazı
seçkin tarafından
12.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
