ŞEHİR VE SEN
ismi kaybolur daraltısında,
yutar, hasretinle bu şehir,
kucaklar girdap girdap şiir,
dalgalar evrilir, alt üst olurum.
imgelere sığınmış bir sevda,
gönül kapına dayanır.
mahcup, üzgün ve yorgun...
maskeli baloya koşan insan sürüsü,
ifadeler donuk,çehreler düşük kaldırımlara,
mutsuz kadınlar, yılgın adamlar ve adımlar,
bir senin yüzünü arar, cadde, sokak,
şiir yüreğinden seken adımlarını,
kendini kaybeden bir şehre sorarım.
mahcup,üzgün ve yorgun.
bir karaltıda rastla ne olur,
bir ay sora bana”neyin olur.”?
bir ağaç dibinde, ikice fidan,
çiçekler açalım, göz göze,
bir güzel dörtlüğüm düşe gönlüne,
bir güzel Türkü ol, dol gönlüme,
sözün bittiği yerde öpeceğim.
mahcup, üzgün ve yorgun.
Kadir KOCA
AYDIN/03.11.2014