Geceye hazırlanıyorum
Bitti-bitecek bir gün daha
Çakma bir kalp
Ve birkaç paket sigara dışında hiç bir şeyim yok
İstisnalar dışında, hiç birine hazırlıksız yakalanmadım
Onlara da oldukça büyük bedeller ödedim
Çıtasını gün geçtikçe yükseltti ayrılık
Yeni acılara ihtiyacım var
Bu, son zamanlarda sahip olabildiğim tek yetenek
Bir apartman katında, zili en az kullanılan sakin olarak
Endişeleniyorum kendimden
Belirtilerini taşıyabiliyorum sadece hayatın
Ötesine yetmiyor gücüm
’Siz burada mı oturuyorsunuz?’ sorusu ile çok sık karşılaştım
Aynalarda bile!
Sessiz biri olarak bilinirim
Görülebilir olmayı başaramadım bir türlü
Herkesle aynı yolu kullanıp hiç fark edilmemek!
Zaman kavramının üzerinde biriyim galiba
Yada gerçekten varlığım, ayaklar altında
’Bir sokakta ölsem mesela; kimse tanımaz beni
Ben de kimseyi umursamam açıkçası
Gazete sayfalarının üzerindeki haberleri okurum
En fazla; ’Nasıl ölmüş’der, acırlar
Kötü...Çok kötü!
Üzerine hayat düşmüş...’
Diye söyleniyorum kendi kendime
Takribi,beş dakika kadar dalıyorum
Güzel! Geçmiş zaman...
Birazdan hava tam olarak kararır
Bir sigara yakar kendimi ararım
Seninle karşılaşırım
Başını yere eğersin
Yanında biri olur,o da eğer
Sokakta ne kadar insan varsa,hepsi başını öne eğer
Utanır Dünya benden
Beş dakika daha...
Kalkıp çayımı tazeliyorum
Sahi; neredesindir şimdi acaba?
Kiminlesindir?
Çevren geniş, biliyorum
148.939.062 km² çevren var
Ve bu lanet olası çevrede yaşayan ne kadar canlı varsa
Hepsi yanındadır şimdi
Hava kararınca,dışarıda olmanı istemezdim hiçbir zaman
Ama söylemezdim de!Söyletmezdin...
Ya;’Sanane...’der geçersen
Ya gerçekten ’Banane’olduğunu hissedersem?
Korkardım işte
Harflerle olan seviyesiz münasebetinden
Sevgime karşı duyduğun saygısızlıktan
Ayaklarının altından...
Korkardım...
Gücünün yetemeyeceği o kadar çok şey vardı ki hayatta
Nerede pes ettiğini dahi unutursun diye korkardım
Başını alıp gidenlerin hiçbir yere varamadığı gerçeğini görmez
Özgürlüğünü ararken özünü kaybedersin diye korkardım
Elindekiyle yetinmek zorunda bırakılır
Göz bebeklerini açlığa mahkum edersin diye korkardım
Hayatta her an,her şey olabilirdi
Canlı cesetler
Pazarlanan inançlar!
Korkardım işte
Dibe vurmaya o kadar yakın duruyordun ki
Yer çekmese bile,gök itecekti seni bir süre sonra
Hafif bir rüzgar belki de
Bir ayağın diğerine ihanet eder
Ve kaldıranın olmaz diye korkardım
Biliyor musun;
İnsanın korktukları başına gelmez hiçbir zaman
Gelirmiş gibi yapar,ama gelmez!
Zulmeder sadece...
’Dışarıdaysa;yazı
İçerideyse;tura’
Yazı...
Birilerine güvenmeni istemezdim
Bana kalırsa sen,bu hayattaki en güvenilir insandın
Bana ihanet etmiştin oysa...
Alır götürürdü beni bu gerçek
Çok uzaklara dalardım
Kopardık seninle
Soğurdu hava birden
Bir ürperti kaplardı bedenimi
Sensizlik yetmezmiş gibi
Bir de ihtimallerle boğuşurdum
Aklımdan olmadık senaryolar geçerdi
’O bile bana bunu yapabildiyse
Başkaları ona neler yapmaz!..’
Sana beni unutturacak biri yoktu,biliyordum bunu
Gerek yoktu
Beni hatırlamazdın hiçbir zaman
Ya bir gün biri beni hatırlatırsa diye korkardım
Bırak hatırlatmasını,ima etmeye kalkarsa ya?
Aklına gelirsem en enkaz zamanında?
’Orada kimse var mı?’ lara muhtaç kalırsan?
Ah’ım tutar da,bırakmaz
Oturur bir çay içerseniz?
Korkardım işte
Kan akmazdı cinayetlerimden
’İyiyse;yazı
Kötüyse;tura’
Tura...
Zaman oynardı seninle
’Haklısın! En büyük acıları sen yaşadın
Ne yaparsan yap, haklısın...’
Sana göre ben büyük bir haksızlıktım
Beni sevmek gibi bir kötülüğü yapmadın kendine
Başkalarının yanında olur
Başkalarıyla güler
Vicdandan bahsederdin durmadan
Aşka inandırırdın herkesi
’İşte hayat..’ derdin yumruğun havada
Kavga derdin
Derdin ve susardın!
Benden esirgediğin ne varsa sunardın
Cömerttin
Bir o kadar da vefakar
Ve insan
Ölürdüm ben
Hayat der geçerdin
’Seviyorsa;yazı
Sevmiyorsa;tura’
Para kaybolurdu...
’Vicdan;
Allah’ın,kulunun kalbindeki sesidir’
Küstürdün mü rabbini be sevgili!
Yazarın
Önceki Yazısı