Hayallerle Yaşamak İstiyorum Çünkü Seviyorum.
Bir gün yalnız başıma kalmıştım evde
sanki her şey üzerime geliyordu. Kafam karışık bir o kadar da dağınıktı ki ne
oluyor ne bitiyordu anlamıyordum. Sanki
yüreğime hasretlik acısı çökmüş, o da olmuş bir sancı. Bir an düşündüm, evden
çıkayım gideyim diye. Hayallerimin
peşinden koşayım belki yetişirim diye.
Ama bir türlü çıkamadım, sanki beni engelleyen bir şeyler vardı. O an
umutsuzluğa, karamsarlığa düşmüşüm, ayaklarıma batan bir şeyler vardı. Bu batan
şeyler diken gibi bir şeydi, bunlar sanki
benim gitmeme engel olan şeylerdi. Ve sonra düşündüm, oturdum ağladım bu garip
halime. Bu halim beni öldürecek gibiydi. Halime ağlaya ağlaya kendimi harap
ediyor, ömrümü bitiriyor, tükeniyordum. Sonunda karar verdim evden çıkmaya, hayallerimin peşinden koşmaya gidecektim.
Özledim de yani. Hayallerle yaşamak
istiyorum çünkü seviyorum...
Bahçede
açan çiçekleri, gülleri, sümbülleri özledim onlarsız edemem yapamam
diye düşündüm ve dayanamadım çıktım.
Ben o güzel, mis kokulu
çiçekleri, gülleri, sümbülleri
koklamayı özlemiştim, onlara ulaşmak istiyordum, kararlıydım ve onlara koşmak istiyordum
benden ne kadar uzakta olsalar da koşup dokunmak, koklamak istiyordum.
Belki
de geç olacaktı ama onlara kavuşmak için yollar uzun ve bitmez gibi görünse de
kavuşmak için, sabırsızlanıyordum çünkü hayallerimi çok seviyordum.
Önce
bir düşündüm “of” dedim sıkıldım, sonra
da dayanılmaz acılarla fırladım ama önemli olan hayallerime ulaşmak için
koştuğumda bazı acılara katlanmam ve dayanmam gerektiğini anladım. Bende bu
olacaklara inanmıştım, hayallerime ulaşmayı düşünüyordum. Hiç bir şeyin önemi yoktu benim için, ne yolların ne de yorgunluğun. Artık acılarımı, umutsuzluklarımı,
karamsarlığa düşmeyi unutmuştum çünkü hayallerimde güzellikler, hoş kokular,
vardı. Beni hayata bağlayan ve en çokta mutlu eden umutlarım vardı, hayallerim vardı. Beni o sıkıntıdan kurtarıp
buraya getiren çiçeklerden umutlarım vardı,
güllerden dostlarım, sevdiklerim
oldu. Hayallerim tek tek gerçekleşti ve
daha da fazlası beni bekleyen yeni umutlar, yeni hayaller, yarınlarıma
yürüyerek değil koşarak gideceğim artık. Sevdiklerime, dostlarıma, herkese, yarınlarıma koşacaktım.
Seviyorum
hayallerimi, dostlarımı, eşimi dostumu seviyorum, yaşamayı, yalnızlıktan kurtulup
kucaklaşmayı seviyorum. Hem de çok özledim, seviyorum hayallerimi.
“Hayallerle
Yaşamak İstiyorum,
Çünkü
Hayallerimi Seviyorum.”
YALÇIN
SEVİM