Zamaný tükenmiþti nerede ise bu dünyada daha ne kadar kalacaktý ki, hayat bu aslýnda yarýnýn olmadýðýný gayet iyi biliyordu. Onun için kalbini sevgilere açmýþ “benim adým sevgi” demiþti.

       Her gelen sevgiyi buyur etmiþti gönlüne. O sevginin zorluðunu herkesten iyi bilirdi amma yine de “sevgisiz olmaz” derdi. Etrafýndakiler her ne kadar sevginin yalan olduðunu söylese de o hiç aldýrmazdý her insanýn düþüncesi ayrýdýr diye düþünürdü.

       Bir tanesi ona çok yakýnlýk göstermeye baþlamýþtý. Baþtan ona karþý tedbirli davranmýþtý. Hatta “kendine dikkat et ne yapmak istiyorsun beni tanýyorsun görüyorsun” demiþti. Oda “neden olmasýn sevgi yanlýþ mý senin neyin eksik pek ala sevilecek insansýn” diye karþýlýk vermiþti. Kendi kendine “inþallah hayýr olur” diye düþünmüþtü. Hatta uzun süre uzak durmaya çalýþmýþ, onu denemiþti. Aradan uzun bir zaman geçenden sonrada ona karþý sevgi beslemeye baþlamýþ ve onu sevmiþti hem de çok! 

        Onu çok sevmiþti. Onunla nefes alýr onunla hayat bulur olmuþtu. Gözüne halele gelsin istemezdi. Suratý asýlacak olsa onunda dünyasý yýkýlýrdý. Aðlasa onunla oturup aðlamak isterdi.

Gülünce dünyalar onun olurdu hayatý þenlik olurdu. Elinden gelse tüm dünyanýn güzelliklerini ona verirdi. Elini atýnca her þey onun elinin altýnda olsun diye hazýrlýk yapardý. Hiç usanmazdý yorulmazdý. Dünyada onun için bir tek o vardý. Ýsterdi ki tüm dertlerini çözsün hiçbir der ona yük olmasýn. Hayatý kolay olsun, kolay yaþasýn. Sevdiðinin bilgisiz olmasýný istemezdi. Onun bilgili kültürlü olmasýný arzu ederdi. Bunun içinde elinde olan imkânlarý seferber etmekten çekinmezdi. Her seferinde “ sana bilgisiz olmak yakýþmýyor benimle oturunca her konuda konuþup fikir verebilmelisin, dünyadan habersiz olmamalýsýn ” derdi. Onu eðitmek için çalýþmakta gün geçtikçe de bilgisinin artýþýný görmekte ve çok mutlu olmaktaydý. Aralarýnda hiç bir uyumsuzluk söz konusu deðildi.

         Fakat bir gün onunla sohbet ederken sevdiðinin onu sevmediðinin farkýna vardý. “ ne oluyor bu deðiþiklik neden” diye sordu. Fakat cevap alamadý. Sevdiðinin Uzun uzun dalýp gittiði anlar çok olmaya baþlamýþ “hey buraya gel neredesin” deyince o da “ buradayým yanýnda görmüyormusun” diyerek cevap verirdi. Bir gün “ benden býktýn mý” diye sorunca hiç tereddüt etmeden “ evet” deyiverir.  Onu istemediðini görünce çok üzüldü. O aslýnda böyle bir duruma her zaman kendini hazýrlardý. Fakat yinede Kendisin biraz aptal yerine konmuþ gibi hisseti. Ve kendi kendine “ kendine gel sana bu layýktýr. Sen zavallý bir insan deðilsin böle bir olaya hazýr olman gerekirdi” dedi. . Sevdiðine “Olsun be güzelim sende haklýsýn bizde akþam vakti bizimle vakit geçirmen doðru olmazdý. Amma ben sana bunu baþtan söylemiþtim ve beni tanýyordun güzelim isterdim ki bu güneþin batýþý senin yanýnda olsun. Fakat olmadý sen sabýr edemedin oysa sana hiç kötülüðüm dokunmadý sevmekten baþka” dedi.

          Bir an önce oralardan uzaklaþmak için karar verdi. Bir daha ona görünmeden sevdiðinin bulunduðu yeri sessizce terk edip bilinmeyen bir tarafa doðru baþýboþ gönlü kýrýk kayýp olup gitti. “ beni adým sevgi” diyen bu insan Bir daha gönlünde birine yer veririmi bilinmez.

                                                                              Faruk Soydemir