Kibirle yol alanlar kendini Anka sanır
Yükseklere çıkaran rüzgârı unuturlar
Ne aslını hatırlar ne de neslini tanır
Rüzgârsız düşeceği rögarı unuturlar
Şaşkın dereler gibi her yatağa dağılma
Deryaya varan bir tek nehir var, bul
çocuğum
Her su deryaya akar diye girip boğulma
Sen sen ol, sakın olma, kullara kul
çocuğum
İki örnek kişi var, iki değişik lider
Biri der ilmi öğren, çağdaş medeniyeti
Diğeri mezar taşı oku bu sana yeter
Cehaleti kolayca yönetmektir niyeti
Özgürlük ve de para, tercihin neyden
yana
Bol keseden dağıtıp duruyor mirasyedi
Meydanı boş bıraktın akreplerle çıyana
Ne zaman tükenecek bu verdiğin kredi
Ve bir gün diyeceksin ki dilemem o günü,
Keşke yazılanlara o anda inansaydım.
Diyeceksin görünce yıkılmışı üzgünü
Keşke bu gafletimden o zaman uyansaydım
Kulak ver pembe rüya görmeyene kulak ver
Vakit çok geç olmadan kendine gel çocuğum!
Tatlı sözün ardında saklanan niyeti gör
Gemiye su dolmadan kendine gel çocuğum!
İbrahim COŞAR