Online Üye
Online Ziyaretçi
Gecemi sarıverdi sessizlik ardışığı
Ürpertir gurbetteki aşığı bu sükûnet
Pervaneye ölümdür mumun titrek ışığı
Sevdalıları yakar bakışlarda sühunet
Zoruma gider ölmek böylesine severken
Buzlanmış senelerin altından akar ömür.
Ne aşka geç kalındı, ne de vedaya erken
Çaresizlik içinde yolun sonu görünür
Vicdan azabı gibi içimi kavuran aşk
Sön ki; sabır taşımı çatlatma, ne olursun
Beni rüzgârlarıyla günaha savuran aşk
Yorgun kalbi hendekten atlatma, ne olursun
Yüreğime gömdüğüm aşktan can bulan canan
Sensiz güneş tutulur, sensiz yıldızlar kayar.
Coşari’dir gözdeki parıltıya aldanan
Sensin gönül ülkemde hüküm veren şehriyar
İbrahim COŞAR