Online Üye
Online Ziyaretçi
Aldanmayın
sessizliğime benim,
Ruhum
Karadeniz gibidir,
Deli dolu,
dalgalı…
Bu gün de
her günüm gibi durgun
Ruhum her
günkü gibi miskin
Gün
yatağımda geçmekte
Öğle güneşi
vurur gözlerime
Perde
aralığından,
Hasret
ertesinde içime akşam düşer…
Bulutları
yanmış gökyüzü gibiyim
Ne kadar
oldu bilmiyorum sevgiliden
“Seni
seviyorum” sözünü duymayalı.
Kalbimde can
kırıkları
Üstümde aşk
kırgınlığı
Atmak
istiyorum… Atamıyorum.
Peki!
Unutmak ne
kadar mesafede ki?
İbrahim
COŞAR