Çoğalır Dilsiz Yalnızlıklarım Siyaha Büründükçe Zaman
Sevmem koyu renkli akşamları Sevdiğim kadar koyu renkli giysileriGiysiler ki, bedenimin çirkinliklerini saklayan Beni güzel gösteren kumaş parçaları Oysa bir de yüreğim vardı benim Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan... Kim sahip çıkacak ona, Kim gösterecek ondaki güzellikleri? Giysileri de yok ki soyunacak Kim bilir, belki de kendi özünde parlayacak!.. Sevmem koyu renkli akşamları Sevdiğim kadar koyu renkli giysileriBeyaz gecelerimin şarkısı gelir aklıma Ve sabahın asi yüzüne uyanışımKaranlıklardan kaçışım, mumların eriyişi Bir de devrilen kadehler... Kadehler ki; el keser, iç kanatır gibi!.. Öte yaşamlardan yükselen seslerle Döner kemirgen zamanın dişlileri Devinemez yaşlanan kalpler gibi uygarlıklarRuhlarda üşüme başlarYüreklerde titreme zangır zangırVe çoğalır dilsiz yalnızlıklar Secdeye varınca dağlar...Hiç buluta girmeyen yüzüm mü? O da, ölü bir yalanı gizleme telaşı içinde Işık tutar güneşin yedi rengine bile Yüreğim aydınlandı, kendini okutur şimdi! ... 29.05.2008Rukiye Çelik
(
Çoğalır Dilsiz Yalnızlıklarım Siyaha Büründükçe Zaman başlıklı yazı
Jolie tarafından
1.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.