Bıraktığım yaşta mı, yoksa yerde misin, bekle dediğim
Uzattığımda dokunacak mı parmaklarım eline
Yüzüğün takıldığında gözüme
sözün kalmış olacak mı söyleyecek?..
Bıraktığım yerde kal, gitme demiştim benden öte
Orası memleketimdi, gerçekti toprak orada
Ektiğini biçerdi herkes, kötülükten uzak
Kendi renginde ve kokusundaydı çamlar, çiçekler
Aynıydı baharların baktığı gök, verdiği huzur
Sahiciydi aşklar, sevgiler, uzağa itilmiş olsa da duygular...
Bıraktığım yerde kal bekle demiştim sana
Rafların tozu alındı, toplandı eski bakır tencereler
Çelikten oldu şimdi her şey, kırılmaz tas-tabak, çatal-bıçak
Acıya daha dayanıklı olsun diye yeniden alındı bardaklar, çay kaşıkları
Çelikten artık her şey, tıpkı yüreğim gibi, ben gibi çelikten...
Bu yüzden, raflar boş ve dolaplar temiz
Aklında kaldıysa bazı güzellikler bizden yana
Bir bir dizebilirsin temizlediğim raflara ama senden ricam
Önce benden kalanları yerleştirmen
en üstten başlayarak; mesela hasretlik ilk sırada olsun
kırıntıları duruyorsa hâlâ sevgiyle aşkı koyabilirsin birlikte,
düşler, buruk sevinçler, keder, gözyaşı, unutkanlık, iyilik ve kötülük
bir de gerçekle yalanı ayırmadan yan yana...
Hâlâ varsa rafta boş yer, yalnızlığı koy
Maeve Binchy'in "Yalnız Kadınlar Sokağı"nı mesela
Agnes Heller'in" Bir Ahlak Kuramı"nı
Rüştü Onur'un "Mektubun Avucumda"sını
Theodore Zeldin'in İnsanlığın Mahrem Tarihi"ni
Metin Altıok'un "Bir Acıya Kiracı"sını
ve Baudelaire'in "Elem Çiçekleri"ni
en son rafa da sonbahardan kalan şarkı-türkü kasetlerimi
ve kağıda yazıp da, aklıma yazamadığım
ve henüz olgunlaştıramadığım şiirlerimi lütfen!..
Evet, sanırım çok iş yükledim yine, eziyet verdim sana
Aklın karıştı ve unuttun söylediğim sıralamayı
Zararı yok, kendine göre yap düzenlemeyi
Kırılıp, gücenmem içimde öyle çok raf kırıldı
öyle çok güzellik döküldü ki bölünerek zerrelerine
Dünyanın her yanı, yer-gök mavi olsa da neye yarar ki
her şey yörüngesinden öylesine uzakken!..
Unutma! Sana ayırdığım raflar da var boş ve temiz...
Kaldıysa güzel anıların, unutulmaz zamanların yerleştir gönlünce sıra sıra ama
sanırım koyacak hiçbir şeyin yok elinde ve gönlünde benden yana!..
Tuh! bütün raflar yine toz tutacak desene kalbinin pasına ek!..
Rukiye Çelik
Ankara 10 Temmuz 2020
