Daðlardan inerken, yollara revan,

Yemyeþil Ýzmit’i, görmen gerekir,

Duygular ansýzýn, ederken tavan,

Ýzmit’te vuslata, ermen gerekir.

Sarar hilal gibi, Körfez Derince,

Kartepe kar olur, hep ince ince,

Gölcüðü bir görsen, bahar inince,

Seka’da bir nefes, durman gerekir.

Süslenir aðaçlar, çiçekler güller,

Laleyi þefkatle, besliyor eller,

Naðmeler þarkýlar, söylerken diller,

Sevinci kederle, karman gerekir.

Kimlere yurt oldu, asýrlar boyu,

Güzelim Gebze’miz, sanayi beyi,

Darýca’yý desem, hayvanlar koyu,

Yollarý nereden, sorman gerekir.

Bir yan Karadeniz, Marmara bir yan

Piþmaniye ye de, ciðerden bir yan,

Tarihi çok namlý, gamlanýr duyan,

Saat kulesine, varman gerekir.

Marmara bölgesi, parlayan gülü

Doldurur her yeri, köylü usulü,

Kandýra üretir, türlü mahsulü

Çarþýyý pazarý, görmen gerekir.

Çene suyunu bil, ne serin akar

Ýçenler yüzüne, tebessüm takar

Daðlarý bereket, mis gibi kokar

Hepsine az akýl, yorman gerekir.

Âdem misafirin, her fani gibi,

Gölcükte aðladý, denizin dibi,

Bari sizler sarýn, bahtsýz garibi,

Kanayan yarayý, sarman gerekir.

Gitmeden bir selam, vermen gerekir.

Âdem Efiloðlu