KIŞ GÜNEŞİ

 

Bu gün hava bozuk yine, rüzgârı bağrımı yakar.

Alışmıştı yorgun yürek baharımsı güneşine.

Kar ve tipi göz açtırmaz, fırtınası hayal yıkar,

Yine de bu gönül razı, kalpte kalan ateşine.

 

Kış güneşi doğdu sabah, bana soğuk, benden uzak,

Bulutlardan sızan nuru nemli gözlerimi alır.

Kızgınlıkta söylenen söz, aşk adına korkunç tuzak,

Diller susar, sözler uçar, orta yerde sevda kalır.

 

“Ayrılık da aşka dâhil” sevgi ile taçlanmalı,

Hasrettir aşkı tavlayan, sanma ayrılınca söner.

Kırmamalı can kalbini, gönül sessiz içlenmeli,

Kalbinde aşkıyla giden, bir gün olur geri döner.

 

İbrahim COŞAR

( Kış Güneşi başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 8.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu