Ya çok fazla sevdik ya çok üzüldük,
Ya da hasretlerle yorduk bu kalbi.
Kader diye onca derde yazıldık,
Acılarla boğduk durduk bu kalbi.

Köreltmedik nefsimizi bir kere,
Yağlı yedik, yağsız yedik doymadık.
Gittik gönlümüzün estiği yere,
Aklımızın dediğini duymadık.

Zaman mı tükenir, yoksa bizler mi?
Gün gün sona doğru akıp gideriz.
Mazi mi silinir yoksa yüzler mi?
Geçmişe gizliden bakıp gideriz.

Coşari hayat bu! Beden yorulur
Korku hasret hasret sararken teni
Son nefeste can ve canan sorulur
Ölüm hep meçhule çekiyor beni!

İbrahim COŞAR

( Yorduk Bu Kalbi başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 11.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu