Melek,ailesiyle birlikte köyde yaşıyordu.Sık ağaçları,yemyeşil çayırları,pırıl pırıl dereleri olan şirin bir köydü.Meleklerin kocaman bahçesi olan bir evleri vardı.Bahçelerinde bir sürü meyve ağaçları ve rengarenk mis kokulu çiçekleri vardı.Meleğin burada çok sevdiği arkadaşları vardı.Onlarla oyun oynamayı çok seviyordu.Bütün yaz boyunca arkadaşlarıyla yemyaeşil çayırlarda doyasıya koşup oynadılar.Piknikler yaptılar.Melek köyde yaşadığı için kendini şehirde yaşayan çocuklardan şanslı görüyordu.Çünkü trafik yoktu,hava kirliliği yoktu,tehlikeli insanlar yoktu.O yüzden kendisini kuş gibi özgür hissediyordu.Havalar yavaş yavaş soğumaya başladı.Kış yavaştan yavaştan kendini hissettiriyordu.Melek her gün sabırsızlıkla annesine:
-Anneciğim,ne zaman kar yağar? diye soruyordu.Çünkü Melek kartopu oynamayı,kardan adam yapmayı çok seviyordu.Annesi de Meleğe:
-Neden böyle sabırsızlanıyorsun? Her şeyin bir zamanı var.Zamanı gelince kar da yağar yağmurda,diye cevap verdi.
    Aradan günler haftalar geçti.Melek bir sabah uyandığında ne görsün? Her yer bembeyaz örtü gibi.Lapa lapa kar yağmış.Melek gördüğü manzara karşısında sevinçten çığlık attı.'' Yaşasın kar yağmış.''Melek hemen annesinin yanına koştu.Çok heyecanlıydı.Bir an önce dışarıya çıkıp karların üzerinde koşmak,oynamak istiyordu.Telaşlı bir şekilde kahvaltısını yapıp annesinden izin aldı.Annesi de Meleğin bu isteğini geri çevirmedi.Çünkü günlerdir uzaktan çok özlediği biri gelecekmiş gibi karın yağmasını bekliyordu.Nasıl hayır diyebilirdi ki!Annesi Meleğe sıkı giyinmesini tembih etti.Melek ''tamam'' dedi.Melek ağırbaşlı,söz dinleyen bir çocuktu.Hemen hazırlanmaya başladı.İlk önce arkadaşlarını çağıracak onlarla birlikte oynayacaktı.Annesinden kardan adam yapmak için havuç ve kömür istedi.Annesi de istediklerini verdi.Melek sevinçle doğruca sokağın yolunu tuttu.Dışarıya çıkınca hemen arkadaşlarını çağırdı.Çünkü arkadaşlarını çok seviyor ve onlarla zaman geçirmekten mutluydu.Hepsi Meleğe karşı dürüsttüler.Hepsinin altın gibi bir kalbi vardı.Hepsi meleklerin bahçesinde toplandılar.Önce kocaman bir kardan adam yaptılar.Adını arkadaş koydular.Bu da bizim yeni arkadaşımız olsun dediler.Kardan adamı yaptıktan sonra doyasıya kartopu oynadılar.Yavaş yavaş akşam olmaya başlamıştı.Gün bitsin istemiyorlardı.Ama herkes eve dönmek zorundaydı.Hepsinin üzerleri ıslanmış ve çok üşümüşlerdi.O sırada annesi Meleği içeri çağırdı.Hepsi vedalaşıp evlerine dağıldılar.Melek çok mutluydu.Çok güzel vakit geçirmişti.İçeriye girince doğruca odasına gidip üzerini değiştirdi ve annesinin yanına geldi.Çünkü yemek zamanıydı.Annesi masayı hazırlamıştı.O sırada babası da geldi.Hep beraber yemeklerini yediler.Melek yemek boyunca babasına arkadaşlarıyla oynadığı oyunları anlattı.Yemekten sonra biraz da ailesiyle vakit geçirdi.Ama Meleğin uykusu gelmişti.Annesine ve  babasına iyi geceler dileyip odasına yatmaya gitti.Çünkü gündüz çok yorulmuştu.Yatağına yatar yatmaz uykuya daldı.Sabahleyin annesinin sesine uyandı.Annesi'' Melek haydi kalk kızım kahvaltı hazır'' diye sesleniyordu.Melek hemen kalktı.Annesine ve babasına günaydın dedikten sonra elini yüzünü yıkayıp kahvaltı yapmak için hep beraber masaya oturdular.Hafta sonu olduğu için Meleğin babası da evdeydi.Melek ailesiyle vakit geçirmeyi çok seviyordu.O yüzden çok mutluydu.Kahvaltı bittikten sonra annesi'' Haydi biraz acele edin.Daha şehre markete gideceğiz.'' dedi.Bunu duyan Melek sevinçten havalara uçtu.Hemen hazırlandı.Hep beraber yola çıktılar.Çünkü köyleri şehre çok yakındaydı.Melek yol boyunca hiç konuşmadı.Babasının da Meleğe bir sürprizi vardı.Ama bundan Meleğin haberi yoktu.Şehre çok güzel bir çocuk tiyatrosu gelmişti.Babası da üç kişilik bilet almıştı.Meleğe sürpriz yapmak istiyordu.
    Bundan annesinin de haberi vardı.O yüzden Meleğin anlamaması için markete gideceğiz demişti.Melek tiyatroya geldiklerinde çok şaşırmıştı.Çünkü Melek markete gideceklerini sanıyordu.Babasının bu sürprizinden çok mutlu olmuştu.Sevinçten havalara uçtu.Keyifle hep beraber tiyatroyu izlediler.Köye dönünce Melek tiyatroda seyrettiği oyunları arkadaşlarına anlata anlata bitiremedi.Melek için o gün unutulmaz bir gün olmuştu.

( Bir Kış Günü başlıklı yazı ayşegül tarafından 19.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.