Sanma güçlü; bilek büken, gâlip; kalbe sevgi eken,
Dalda gül var iken diken;
deren dersin; biz dermeyiz.
Sahip değilsen diline, Ârif değilsin, biline,
Dizgini nefsin eline; veren versin; biz vermeyiz.
Gönül odur ki hâr ola, dosta güzel diyâr ola,
Kapı çalana parola; soran sorsun; biz sormayız.
Kimi vardır, Hakk´tan uzak; o "kara" der, sen desen "ak",
Ona-buna hile tuzak; kuran kursun; biz kurmayız.
Yanan soba olmaz issiz, gül bahçesi kalmaz
ıssız,
Haksızlık görünce sessiz, duran dursun; biz durmayız.
Haram katma helal aşa, iyilik et vurma başa,
Her sözünü kinden taşa; saran sarsın; biz sarmayız.
Hak yiyenin gülmez yüzü, edeb ile
söyle sözü,
Konuşurken kafa-gözü; yaran yarsın;
biz yarmayız.
Mü'mine nimet her çile, nefis ne dese nâfile,
Bir gönülü bile bile; kıran kırsın; biz kırmayız.
Kanmam sahte alkışlara, alıştım kara kışlara,
Doğruları yanlışlara; karan karsın; biz karmayız.
Üç şey var ki, olmaz onsuz; VATAN, BAYRAK ve EZANSIZ,
Kara toprağa îmansız; varan varsın; biz varmayız...
Mecit AKTÜRK
