Felekten zerre kadar el-aman dilemedim.
Belki çok çektim ama, amanı bilemedim.
Avare ettin beni, unutmadım yar seni.
Sensiz geçen yıllarda, zamanı bilemedim.
Ahuzarım sendedir, belası bedendedir.
Yüreğini bildim de, temanı bilemedim.
Gezip gördüğüm cihan, ömrüm oldu pür nihan.
Denizleri aştım da, limanı bilemedim.
İtibare sarılıp, hor görmedim halini.
Nice şiirler yazdım, romanı bilemedim.
Hayal-i hasretinle, güfteler dizdim sana.
Dilde name coşarken, kemanı bilemedim.
Karanlık gecelere, dökülürken sitare.
Yalnızlıktan öteye, yamanı bilemedim.
Amali erbaanın her dem düştüm içine.
Derdinle arkadaşım, dermanı bilemedim.
Belki sen bir sultandın, ben padişah değildim.
Hep önünde eğildim, fermanı bilemedim.
Bana her gece senden, uzanan bir meh gelir.
Belki çok çektim ama, amanı bilemedim.
02 Nisan 2015/Saat 22.10
Güzelçamlı/Kuşadası
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Amanı Bilemedim başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
3.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
