Değerli dostum Bekir Akbulut’a ithafen;
Mertlik sahnesinde yerini alıp
Namertle yürümez Kangallı Bekir
Şu koca âlemin seyrine dalıp
Bekleyip çürümez Kangallı Bekir
Ardından atanı ne kadar çoktur
Kimseye bir dirhem minneti yoktur
El alem malına gözleri toktur
Başkaca göremez Kangallı Bekir
Erlik sofrasında hazırdır yeri
Ölçülmez bende ki eden değeri
Zalimin önünden bir adım geri
Atarak duramaz Kangallı Bekir
Tebessüm edince güler yüreği
Memleket sevdası bir tek ereği
Türklük sevdasının namlı direği
Bu yoldan ıramaz Kangallı Bekir
Cömerttir her hayra durmadan koşar
Şiirler sevdası onunla yaşar
Anlamaz ki seni her bilen beşer
Gelip de soramaz Kangallı Bekir
Anlatır öteden aşkı vatana
Kükrüyor sırt dönüp yana yatana
Kin güder hiç susmaz vatan satana
Haini korumaz Kangallı Bekir
Âdemin tuttuğu eldedir elin
Şahsını niteler şakıyan dilin
Söyle hangi dağda kokuyor gülün
Garibi kıramaz Kangallı Bekir
Âdem Efiloğlu