Dünya’ya aldananlar
Kimi henüz kırkında, kimi aşmış yaşını
Dünyanın ekseninde dönerler fırıl, fırıl !
Yılların eskitmesi kar etmişken başını
Hala bu dünya için parlıyor parıl, parıl!
Onun için savaşır al kana boyanırlar
Kahrolası zorbalık gücüne dayanırlar
“İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar.”
Bırak değme şimdilik, uyusun horul, horul!
Emrinde çalışanın canlarını yakarak
Hep ben yaptım, ben ettim edasını takarak
İnsanlara tepeden kasılıp da bakarak
Gururla böbürlenip geziyor gırıl, gırıl!
Ölümü unutmaktır derin gafletin başı
Olmaz dünyadan başka gafillerin telaşı
Akıl etmez, düşünmez ilerlese de yaşı
Rastlarsın bu tipleri, gülerken harıl, harıl!
İnkıraza uğradı ahiret inancımız
Maneviyat ölünce, dünya olmuş sancımız
Gaflet neticesinde hüsrandır kazancımız!
Üstümüze musibet yağıyor şarıl, şarıl!
Heyhat Allah sevgisi bazı gönüllerde yok
Gönülde varsa bile tavır ve hallerde yok
Zor hale düşmedikçe duada dillerde yok
Söz şarkıya gelince söylüyor mırıl, mırıl!
Der Mikdadi ölüm var bu gaflet devam etmez
Bu gidiş çıkmaz bir yol hayırlı yere gitmez
Ricat Allah’a olsun kendine dönmek yetmez
Hatasından dönenler oluyor pırıl, pırıl!
Ozan Mikdadi