Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevdan koca
bir roman her satırda bir huşu;
Küllerinden
can buldu yaktığın ankakuşu…
Beklerken
gece-gündüz ölüp seni beklerken;
Bir damla gözyaşıma okyanuslar eklerken…
Başka cadde
yok muydu göstermeyen yüzünü;
Aradan yıllar
geçse unutturmaz sözünü…
Kayboldukça
bulduğum buldukça kaybettiğim;
Kendime yüzbinkere dönüp yemin ettiğim...
Mecnun muyum
Leylası tarihlerde görülen;
Ferhat mıyım
sanırsın koca dağa sürülen…
Biterken
dertlerimin kervanları yol alır;
Gülmek uzak ihtimal belki de adı kalır…
Vurulur
gözlerimin saf tutan neferleri;
Üstüme yürür
birden hasretin askerleri…
Dur derim
duyan olmaz sesimiz kesilirken;
Umut anadan üryan umutsuz asılırken…
Haydi, çalsın
şarkılar neş’eyi gama verip;
Dudaklarım
kendini kırılmış cama verip…
Sallansın
dünya denen başıbozuk hergele…
Her kapımız kapalı her zarımız hep gele…
Kaybetmişsem
ne çıkar şu gönül kumarında;
Yanmaktır tek
gayemiz sevdamızın narında…
Akıllanmaz
delinin kaldığı yurt bendedir;
Yüreğimde oynaşan o nankör kurt bendedir…
Noktadan
sonrasına heveslenir kalemim;
Yakamdan tuta
tuta çeker beni elemim…
Dolmayan
çilelerin her talibi dergâhım;
Geceye diklenirken doğum yapar sabahım…
Sönsün bütün
ışıklar perdelerim inerken;
Kapansın
gözkapağım ızdırabım dinerken…
Son satır son
sözlerim son nokta da güldür yar;
Gözlerinde yargıla dudağında öldür yar…
Ali ALTINLI –
13/05/2015
Saat: 00:05