Doğmamış günden çalarken sabahlarımı;
Düşündünmü hiç biriken âh ile vâh larımı.
Kasvetin karasını bağladın başıma,
Kanlar karıştı şimdi gözyaşıma.
Aş bitince tuz gelse ne olur ?
Arpa tohumundan; buğdaymı olur ?
Dünya dediğin bir fenâ yer,
Bu yola koyacak kalmadı bende ser.
Gençliğim elinde hiç oldu gitti,
Bir göz açıp kapayışa; ömür bitti... (!)