Ey Sevdiğim
* Ey Sevdiğim *
Bu şehrin sokaklarında
sen miydin o, içimdeki mis kokulu karanfil
ey sevdiğim, inandığım kadınım
sana Leyla demiştim, şu dili âşıkta
geçtim o senli hazan bahçelerinden
gördüm ki kokladığımız güller solmuş
öğrendim her şeyin bir sonu oluğunu.
Sahi sen, venüs yıldızı miydin semalarda?
öyleyse oku bir veda türküsünü ikimiz için
bu hikâyemiz böyle bitsin sen, güneyli çocuk
sen git, bakma gözyaşıma, ben alıştım
kır saçlarımdan, boş kalan avuçlarımdan yakınmıyorum;
çünkü bu gül bu diken, biz yokken de vardı.
Nuri Dağdelen
22/6/2015
Saat: 13.7
(
Ey Sevdiğim başlıklı yazı
Öz tarafından
22.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
