Henüz tümlenmedim
Yetmedim yetemedim de
Süre gelen şu devinim
haykırırken için için
Ne varsa yandığım
Saklı içimde hepten
Yarım kalan ne varsa.
Günün hükmü kadar
sıradan mı
Yoksa yok bildiğim
varlığın mı
Nedense garip bir
şekilde
Hala kaybolmadığına inandığım
Gölgen iken güneşle
alay eden,
Alay alay sırıtık onca
imge
Delip de geçemezken.
Ortasındayım bak yolun
Oysa yeni başladığım
bir oyundu
Seğirtirken ve gülüp
geçerken
Üstelik satır arası
düşlere sığamazken.
Yordadım elden
geldiğince
İstifledim her şeyi başucuma
Sonra devrildim hepten
Devrik cümlelerde el
yordamı ilerlerken…
Bir öyleyim bir böyle
Kâh somurtuk kâh güleç.
Hangi belirteç
Yeter de tamamlamaya
adımı
Ya da sonlandırmaya
adsız yarınlarımı.
Ben buyum işte,
En baştan söylemiştim
Ne çok varsayımda
bulundum da
Bir tek çözemedim
kendimi.
Kırık ne varsa topladım
dün gece
Biraz hüzün bulaşmış
üstüme başıma
Ne gelir mi elden
Diye hayıflansam da
En güzeli belki de;
Doğmak yeniden
Öldüğüm gecenin
ardından.
Soytarı düşler yine iş
başında
Kol kanat gerdiğim ne
varsa.
Yadsıyamadığım çokça
kanı
Ne yüksek ne de alçak
Şu gönlün rakımı.
Dile kolay bir ömür
Sür git nereye kadar.
Suskunluk başa bela
epeydir
Belleyip de içimde
biriktirdiğim.
Kanıksadım
kanıksayacağımı
Ayrıştırdım ayrık
otlarını.
Ne mi kaldı geride
Ne sen sor
Kalanı zaten bende
saklı.
Sevdiklerim bir yana ey
zaman
Sıtkın sıyrıldı benden
bilirim.
Heyula varlığınla
üstüme yığdığın
Ne varsa içinde
kaybolduğum.
Kayıplarda olsam da
Kaybetmediğim umutlarım
iş başında.
Son bir söz ise düşen payıma
Bil ki sakla kalacak
bende ömür boyu.