1 Gül Kalbi (Naat) Doğumuna Eşsiz İnsanın

Eşsiz bir tohum patladı
Mekke’nin çöllerinde
Gülü taşıyordu kalbinde
Kalbi tebessüm ediyordu
Sevgiye kuraklaşmış yüreklere

Bir kız çocuğu güldü
O Gül’ün yağmur deryasında
Yüreğine inen her bir damla
Yeşertti kurumaya yüz tutan sevgiyi
Çünkü damarlarında bir deryaydı gül

Aşk senin gülen yüzündü insanlığa
Bir yudum içen seni doyasıya
Sevdayı taşıdı tüm dünyaya
Nefretin buzdağları suratlar
Eridi senin aşkının nuruyla

Sen efendim güllerin sultanı
Kokunu duyumsamayan gönüller
Dikenlere boyun eğdiler
Elleri zehirli dikenler gibi
Acı sundu güle sevdalı yüreklere

Ve sen efendim güllerin kalbi
Savaşta bile gül kokuyordun
Çocuklara çocuklara diyordun
Sakın ola ki eziyet etmeyin yaşlılara
Ve güller gibi masum kadınlara

Hangi dil seni söylerse gülsüz
Hangi kalem seni yazarsa gül kokusuz
Hangi yürek seni hissederse sevgisiz
Bilirim ki gönlü gülden nasipsiz
Sevda gülünü soldurmuş çaresiz

Seni tanıyan hangi gönül yanmadı
Gül kokuna sevda başını koymadı
Kardeşliğin gül deryasına dalmadı
Bilirim seni seven divane yürekler
İnsanlığı kardeşlik iklimine çekerler

Ve sen efendim eşsiz bir gülsün
Yüreğimizde açan bir tebessümsün
Bir bulut gibi, yanan yüreklere serinliksin
Bir defa senin gül kokunu hisseden
Hayatı yudumlar sevgiyle ebediyen

( Gül Kalbi (Naat) Doğumuna Eşsiz İnsanın başlıklı yazı SeyitAhmetUzun tarafından 8.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.