Kalpte fokur fokur muhabbet kaynar,
Tümü ayaklanmış hücreler oynar.
Bir damlacık sevgi bedeni besler,
Dünyalar kadardır en güzel hisler.
Uşşak’ın şem’ine, gece nurlanır,
Mecnun Leyla ile hep onurlanır.
Bikes tenha çöller aşka teşnedir,
Âşık bilmez başka; hoş ateş nedir?
O değil mi yapan, insanı âdem?
Şevk biterse zaten yaşanmaz madem!
Gölgesinden belki ayrılır kişi,
Maşukundan firkat bozar gidişi.
Kâh yâr ile mevsim sıcacık bir kış,
Kâh kavuran yazda serin bir akış.
Baharlar yaşanır ilkiyle sonu,
Cennette vuslattır ebedi konu.
Dünyada atılır bunun temeli,
Ahirette olur kulun emeli.
Zevkle yapılanda bulunur huşu,
Bir katre aşk bile doldurur boşu.
Fani bildim ya Rab Senden gayrıyı,
Kaldıramam vallah Senden ayrıyı.
MFK