ŞEHİT EMRE KAAN ANISINA
Dualarla buluştu, sağcı solcu
bir safta,
Asker polis vatandaş, hepimiz tek tarafta,
Derince ‘de değiliz, sanki herkes Araf’ta,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Alsancak’la el ele, sonsuza gider
iken,
Sirenler eşliğinde, dualar eder iken ,
Maveranın içinde diyetler öder iken ,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Gözlerim kan kırmızı, ruhumsa pare
pare
Öyle derin sızısı, kabuk tutmaz bu yara
Sen cennette nöbetçi, sen Hürriyet’e çare
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
On binler ardın sıra, şehadet sırasında,
Melekler el açtılar, şefaat
şurasında,
Ulviyetin tartılır, Allah’ın darasında,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Al bayrağa sarılmış,
şehit düşen bedenin,
Canım feda vatana, buydu bir tek nedenin,
Ah! bir de görebilsen, nura bürünmüş tenin,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Bir gurur abidesi,
omuzlar üstü başın,
Ellerde geziniyor, gül kokulu naaş’ın,
Anan baban ardında, duasının her yaşın,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Çınladı arşı ala, duaya kalktı
eller,
Oluk oluk akarken, gözlerden akan
seller,
Emre Kaan şehittir, diye söylerken diller,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmur gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Âdeme tevdi olan, dem almaktır yüzünden,
Varsın ağlayıp dursun, kan damlasın gözünden,
Dönmedin ya şehidim, şu şehadet sözünden,
Söyle şehidim söyle,
var mıdır şefaatin,
Bir yağmu r gibi şimdi, yağacak mı rahmetin.
Bir şehidin ardında, meleklerle
saftaydık,
Derince ‘de değildik, sanki biz Araf’daydık.
Âdem Efiloğlu