Yaşadığım dünya beni ben bilmiş

Çalan o dağlara rüzgar estirin

Yakan bu yüzleri,kiminle silmiş

Baş üstüne saçı,koyup kestirin

 

Kokular yayılmış,bütün doğaya

Dalları yeşilmiş,yedir boğaya

Kınalı kuzuyu,salsan buraya

Yağan yağmurlarla rüzgar estirin

 

Kaderi kötüymüş,tez elden gitti

Yarine doymadan,nasıl terketti

Sevdası göğsünde,sanki bir setti

Ağlayan dağlara,rüzgar estirin

 

Yarim bir gül idi,dünyada soldu

Özlemin acısı,gönlüme doldu

Bütün yaşananlar,aşkıma koldu

Karanlık dağlara rüzgar estirin

 

Yarimse ağlamış,gözyaşı isli

Gül dalında bülbül,aşkına yaslı

Islanmış o yollar,gönülde paslı

Haykıran dağlara rüzgar estirin

 

Bahattin’im yarin resmini astım

Kaderi çöl olmuş,göğsüme bastım

Ondan ayrılmaya yoktu hiç kastım

Yanan o dağlara,rüzgar estirin

Bahattin Tonbul

19.2.2012

( Rüzgar Estirin başlıklı yazı alacalı tarafından 19.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.