Bu çaresiz halimi görmek zor geldi size.
Yırtılmış elbisemle kirli olduğum gerçek
Saçlarımı tarayıp örmek zor geldi size.
Şevkatle erimeyen yürekleriniz katı
Felekle bir oldunuz attınız hep tokatı.
Gökyüzüne uçurup mutluluk denen atı
Umutlardan salıncak kurmak zor geldi size.
Bana çelme takarken yollarımda her eğri
Bir dilim ekmek için boyun büktüğüm doğru
Hiçbir kayda geçmedi avazımda ki çağrı
Elinizi yüzüme sürmek zor geldi size.
Ayakkabı boyarım kağıt mendil satarım
Varlık nedir görmedim yokluğa zar atarım
Adım sokak çocuğu, sokaklar da yatarım
Söyleyin ne yapayım, vermek zor geldi size.
Eğer bu yaşamaksa yaşıyorum be abi
Her gün başka çukura düşüyorum be abi
Üşüyorum be abla, üşüyorum be abi!
Üzerime kol kanat germek zor geldi size.
Günlerdir aç acına köprü altında yattım
Babamı tanımadım annemi kayıp ettim
Haklısınız galiba birazcık ayıp ettim!
Hatırlatmak istedim, sarmak zor geldi size.
ELİF KESKİN KARABULUT..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
EYLÜL/ 2013
