Öyle özlemişim ki, göresim gelir seni,
Mutluyum gülistanda, sana güller derende!
Elimde son gül kalsa ümitsiz koymaz beni,
Hedefim gerçekleşir, onu sana verende!
‘Vuslat aşkı bitirir’ sözü yanlıştır bence,
Ham olanlar çözülür, belki yâri görende!
Söyle sene mahbubem, doğru değil mi sence?
Hiç pes eder mi âşık, aşkı boyna örende?
Yıllar yılı düş ile umut besleyen zevat,
Bir anda ters döner mi, sevgiliye erende?
Üç beş günlük hevesle, sahte aşk olur fevât,
Kalpsiz akla sorulur; aşkın senin nerende?
Gönlü yâre açığın daima yüzü güler,
Ne zaman ki iblisin defterini dürende!
Can, canana ömrünü, tam ortasından böler,
İşte aşk böyle yaşar, hayat şevkle sürende!
Hasretindeyim gülüm, geceme doğ ay gibi,
Sevdiğini, de bana; göğsünü her gerende!
Sensin bu yüreğimin ebediyen sahibi,