Dünyada benim herkes
Bense bikes
Evrenin her evresinde
Nefeslenen insanlığın
Soluk devresinde
Hücrelerin arasındayım
Namütenahiye dalıyorum
Terliyor kâh üşüyorum
Rüyamın en heyecanlı yerinde
Bulutlardan düşüyorum
Düşlerimin kırılan kanlı yarasındayım
Beynimin daracık sokaklarında
Yitiğimin telaşlı arayışıyla
Fır dönüyorum divane
Çelikten sancılar parçalıyor ruhumu
Demir parmaklıklı kirpiklerimden
Dışarı çıkamıyorum özgürce
/Susturucu takılmış geceme
İnfilak edip yıldızları dökerken
Nöbetleşe gelen derdimin
Mütemadiyen sarasındayım
Nisyanla malul insanlarla
Hatırlamaya çalışıyorum insanlığı
Unutmam için baskı yiyorum her c/insten
Mizanda ağır basan
Günahlarımın darasındayım
İstemesem de yolcuyum
Bir merkebin ön ayak olduğu
Deve kervanıyla çöl tepiyorum şehirde
Münadilerin nidası arasında
Pusulasız duygularımın karasındayım
Umutsa yüzmeye çabalıyor
Uçsuz bucaksız asumanda
Bir havan topu atılıyor pas diye
Y(t)utunca susuyorum pes diye
Ve ömrümün en acı narasındayım
MFK
